ผัดไทยจะอร่อยหรือไม่อร่อย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับราคาหรือเครื่องปรุง แต่ขึ้นอยู่กับ"ความพอใจ"ของคนกิน ศิลปะไม่ได้มีขอบเขตการแบ่งแยกประเทศแบบแผนที่โลก งานศิลปะ เป็นสื่อสากล เพราะฉะนั้น ถ้าเป็นการวิ่งแข่ง เรากำลังแข่งกับคนทั้งโลก ไม่ใช่แค่บ้านเรา พัฒนางานต่อไป ผมไม่หยุดนะ หยุด=ถอย

Logo รายการ "สบายดี TV" บริษัท RS

เป็นโลโก้ 3D จัดทำขึ้นเพื่อตกแต่ง Template PowerPoint ให้กับฝ่ายขายของบริษัท RS

งานทางด้าน Retuch สไตล์ Print Ad

เป็นงาน Skill ทางด้าน Phoshop ระดับปานกลาง ส่วนเรื่องของแนวความคิดนั้นออกมาจากกึ๋น!!กระผมเองล้วนๆ ฮ่าๆๆๆ อย่า "งง" อย่าสงสัย ขอให้ดูแบบชิลๆนะคร๊าบบบ!!!

บูทผงซักฟอก

วันนี้นั่งซักผ้าอยู่และด้วยความที่ผมจบทางด้านโฆษณามา ผมก็เลยนั่งออกแบบบูทผงซักฟอกยี่ห้อ "เอสเซ้นซ์" ซึ่งผมอยากให้เป็น Out Door ก็เลยออกมาดังภาพที่ปรากฏนี่แหละคับ ฮ่าๆๆๆ

Print Ad คนรักสัตว์

เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมได้ลองคิดงานPrintAd ที่เกี่ยวกับคนรักสัตว์ วันนี้ก็เลยจัดซะหน่อย ผมใช้ Photoshop CS3 ทำทั้งหมดนะคร๊าบบบ Idea คือ "คนรักสัตว์"

ออกแบบกระเป๋า Sax

ออกแบบกระเป๋าใส่ Saxophone ให้สามารถสะพายหลังไปตามสถานที่ต่างๆได้ ซึ่งผมได้แนวความคิดมาจาก "กระเป๋ากีต้าร์"ใส่ปืนนั่นเอง..ออกแบบโดยผมเองคร๊าบบบบ

วันพุธที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2553

- มือปืน ภาค1

หนังสั้น
ชื่อเรื่อง                   (ยังไม่ได้ตั้ง).....มือปืน
ความยาว               20 นาที
กำกับโดย         SunnYFMmax

ณ มหาวิทยาลัย
“เฟรน” เดินมาตามทางเดิน “อัศวินม้าไม้” อย่างปกติ ผ่านหน้ากลาสหมิว(กล้องSlow) เฟรนเดินเข้าลิฟท์ตึก10ไป
เฟรนมารอที่จุดซุ่มยิงที่เขาได้เตรียมการไว้ก่อนหน้านี้  และจึงหยิบปืนออกมาจากกระเป๋า  มือข้างหนึ่งมองนาฬิกา
เหมือนกับจะรู้ว่าเหยื่อจะมาเมื่อไหร่  และทันใดนั้น!! พ่อค้าหนังโป๊รายใหญ่ก็เดินมาตามทางเดิน”อัศวินม้าไม้”
เขานั่งที่เก้าอี้พร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
ฉากตัดมาที่เฟรนเตรียมพร้อมที่จะยิง แล้วจึงยิงกระสุนออกไป CG เข้าเป้าหมาย (ต้อง) ตายทันที
เฟรนเก็บปืนใส่กระเป๋าแล้วเดินมาตามทางลดวิ่งลง  เขาเดินออกมาสวนกับ”หนึ่ง”(เด็กส่งกระเป๋า) ซึ่งในมือก็ถือกระเป๋ามาด้วย
หนึ่งแลกกระเป๋ากับเฟรน  เฟรนได้กระเป๋าแล้วเดินจากไป พร้อมกับเปิดกระเป๋าดูนิดนึง  แต่คนดูจะไม่รู้ว่าของข้างในคืออะไร
                ฉากตัดมาที่ตึก12  ภายในห้องมีแก๊ง”ต้น”อยู่ซึ่งกำลังสนทนากันอยู่(ถ่ายแต่ภาพ)  แล้ว”โต้ง” ก็บอกกับต้นว่า...
เดี๋ยวออกไปข้างนอกแป๊บนึงเดี๋ยวมา(ใช้สีหน้าท่าทางเป็นตัวบอก)  โต้งปิดประตูและเดินสวนกับเฟรน
(โต้งทำหน้า งงๆว่าใครว่ะ) แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
                ฉากตัดมาที่เฟรนเปิดประตูห้องเข้ามา แก๊งต้นทุกคนหยุดแล้วมองมาที่เฟรนเป็นสายตาเดียวกัน  เฟรนมาถึงไม่พูดพร่ำทำเพลง  หยิบปืนออกมา(ในกระเป๋าที่เพิ่งได้มา) แล้วยิงใส่ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นตายหมด  โต้งเดินมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี เลยวิ่งหนีขึ้นไปดาดฟ้าตึก12  พอดีกับที่เฟรนเห็นโต้งวิ่งหนีไป เลยวิ่งไล่ตาม  โต้งถึงทางตันและหนีไม่ได้อีกแล้ว

เฟรน       พูดว่า      แกไม่น่าหนีออกมาเลย...น่าจะตายอยู่กับเพื่อนๆของแกมากกว่า
โต้ง          พูดว่า      ฉันไปทำอะไรให้แก  แกถึงจะมาฆ่าฉัน
เฟรน       พูดว่า      แกไม่ได้ทำอะไรผิด  แต่มันตรงที่ไม่ทำอะไรเลยต่างหาก...  (พอเฟรนพูดจบ เฟรนก็เหนี่ยวไกทันที)
CG ลูกกระสุนพุ่งเข้าแสกหน้าโต้งตายในทันที.

แล้วฉากก็ค่อยๆมืดลง Title ขึ้นชื่อนักแสดง เพื่อนำเข้าสู่เรื่องหลักต่อไป



ฉากที่1 - ณ ห้องสมุด(ตามชั้นหนังสือทั้งหลาย) ชั้น5 มุมหนังสือดนตรี เฟรนกำลังยืนอ่านหนังสืออยู่  เขาไม่ทันสังเกต รอบๆข้าง  และพอเฟรนรู้สึกว่าเหมือนมีใครกำลังจับตามองอยู่  “เฟรน” หันหน้าไปทางซ้าย  ปรากฏมีปืนจ่อหัวอยู่
มีชายคนหนึ่งจ่อปืนไปที่หัวเฟรน  แล้วพูดขึ้นว่า... “ถึงเวลาที่แกต้องชดใช้แล้ว”   ปัง!!
                ฉากตัดมาที่เฟรนสะดุ้งตื่น (ต้องทำสีหน้าท่าทางที่ตื่นตระหนก)
                ฉากตัดมาที่เฟรนนั่งรอ “นัท”อยู่ที่เก้าอี้แห่งหนึ่ง  นัทเดินเข้ามาถามเฟรนว่า “มีเรื่องไรป่าวว่ะ เห็นท่าทางเครียดๆ”
เฟรนเหลือบไปเห็น”หนึ่ง”(เด็กส่งกระเป๋า)เดินมาแว๊บๆแล้วหายไป  เฟรนเลยบอกให้นัทเดินไปก่อน และเดี๋ยวจะตามไป
เฟรนเดินตามหนึ่งไปที่ดาดฟ้า  และก่อนที่หนึ่งจะส่งกระเป๋าให้  หนึ่งพูดว่า “เจ้านายหวังว่า..ทุกอย่างคงจะเรียบร้อย”
(ทำท่าทาง+สีหน้ากวนๆ) และใช้นิ้วทำปืนแล้วยิงหัวตัวเอง (โดยประมาณ)  แล้วชี้นิ้วไปทางด้านหลังเฟรน
และเฟรนก็หันไปมอง ซึ่งไม่มีอะไร พอหันกลับมา “หนึ่ง”ก็หายไปแล้ว (เฟรนทำสีหน้าประมาณว่า ไอ้บ้านี้หายไปไหน เร็วจริงๆ)
แต่เฟรนก็ยังไม่ได้เปิดกระเป๋า

                ฉากตัดมาที่ “หนึ่ง”กับ”พาร์ท” (ในโรงจอดรถตึก10)
หนึ่ง         พูดว่า      “งานนี้อย่าให้พลาด  เข้าใจนะ”  แล้วโยนกุญแจรถให้พาร์ท พร้อมกับพูดขึ้นว่า...
                                “ของที่แกต้องใช้ อยู่ในรถหมดแล้ว...ทำงานเสร็จเมื่อไหร่ ก็เผารถทิ้งไปได้เลย”
(หนึ่งพูดเสร็จก็เดินจากไป ทางด้านใดด้านหนึ่งของจอ)    ฉากค่อยๆมืดลง เพื่อส่งฉากต่อไป.

                ฉากตัดมาที่เฟรน  ซึ่งนั่งอยู่บนดาดฟ้าตึก12
เฟรนหยิบกระเป๋าที่ได้มาจากหนึ่งขึ้นมาเปิดดู  มีซองรูปของเป้าหมายใหม่  เฟรนเปิดดู ปรากฏว่าเป็นรูป”นัท”  ซึ่งเฟรนทำหน้าตกใจนิดๆ แต่ยังคงความเฉยๆไว้ได้(แต่ดูจะยังไม่รู้ว่าเป็นรูปนัท)
                ฉากตัดมาที่”นัท” ห้องสมุดชั้น5 ตามชั้นหนังสือ  ในขณะนั้นนัทกำลังหยิบหนังสืออยู่  แล้วพอได้หนังสือ นัทก็เดินเข้ามาหากล้องตรงหน้าต่าง แล้วเดินไปทางด้านขวา  *(ตอนเดินเข้า ให้มาจากซ้าย แล้วเปิดไฟ แล้วค่อยเดินหาหนังสือ)*
แล้วปรากฏว่าเฟรนยืนอยู่ตรงด้านหลังนัท (หน้ากล้อง) แต่นัทไม่รู้ตัว  และนัทก็เดินมาที่โต๊ะ เพื่อวางหนังสือที่หยิบมา
และนั่งไปแป๊บเดียว ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  นัทมองหาว่าเสียงโทรศัพท์นั้นดังมาจากทางไหน  ซึ่งเป็นเสียงโทรศัพท์จากบนโต๊ะที่นัทนั่งนั่นเอง แต่มีหนังสือบังเอาไว้ และนัทก็รับโทรศัพท์นั้น...
มีเสียงผู้หญิงโทรมาบอกว่าเธอลืมโทรศัพท์ไว้ที่ไหนก็ไม่รู้  และอยากให้นัทนำโทรศัพท์มาคืนเธอหน่อย  นัท”ตอบตกลง”
                ฉากตัดมาที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะ  ผู้หญิงคนที่โทรหานัทวางสายและรับเงินจากเฟรน แล้วเดินจากไป
                ฉากตัดมาที่นัท บนดาดฟ้าตึก3 นัทมายืนรอตามที่นัดไว้ แต่ยังไม่มีใครมา  แต่ปรากฏว่ามีเฟรนรออยู่ตั้งนานแล้ว  แต่นัทมองไม่เห็น

ฉากตัดมาเป็นมุมกว้าง(เสียงเฟรนพูด “ไม่มีใครมาที่นี่หรอก”)  แล้วเฟรนก็เดินออกมา  นัททำท่า งงๆ ว่าเฟรนมาได้ไง
เฟรนชักปืนออกมาแล้วจ่อไปที่นัท(อยู่ในระยะห่างพอสมควร)

นัท           พูดว่า      เฮ้ยเฟรน  นี่มันเรื่องอะไรกันว่ะ
เฟรน       พูดว่า      ฉันถูกสั่งให้มาฆ่าแกไง...นัท                 (แล้วฉากตัดมาที่พาร์ทเดินออกจากลิฟท์ตึก6)
นัท           พูดว่า      ทำไม!!
เฟรน       พูดว่า      ฉันก็ไม่รู้  เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะต้องมาหาเหตุผลมาตอบว่า..”ทำไม”
เฟรนดูเวลาที่ข้อมือ แล้วพูดว่า “หมดเวลาแล้วนัท...มีอะไรจะพูดอีกไหม”
นัท           พูดว่า      ถ้าจะให้ฉันหาเหตุผลเพื่อที่จะให้นายไม่ยิงฉัน...”ฉันว่าไม่มี”
                                “นายทำตามหน้าที่เถอะ”  แล้วนัทก็หลับตาลง (ใส่Sound + CloseUp ใกล้ๆ)     หน้าจอมืดลง

ฉากตัดมาที่เฟรนสมัยก่อน  เป็นฉากที่เฟรนกำลังโดนซ้อม,โดนวิ่งไล่, จนสะบักสะบอม
ฉากตัดมาที่ห้องสมุด  “ซัน”ยืนอยู่ในช่องชั้นหนังสือ  ก็มีเฟรนยืนอยู่ ซึ่งมาขอเป็นมือปืน

ซัน           พูดว่า      ”แกอยากเป็นมือปืนเพื่ออะไร!!
เฟรน       พูดว่า      ผมอยากล้างแค้น และจัดการพวกที่เลวทรามต่ำช้า
ซัน           พูดว่า      ถ้าแกเลือกที่จะเดินทางสายนี้ แกจะไม่มีวันได้เดินกลับออกไป นอกจากแกตาย!!
(พูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาเฟรน)

เฟรนพยักหน้าตอบตกลง  “ซัน”ชี้นิ้วไปทางผู้ชายคนหนึ่ง แล้วพูดว่า ”แกเห็นผู้ชายคนนั้นไหม...ฆ่ามันซะ!  และสิ่งนี้จะช่วยแก
(พูดพร้อมยื่นปืนให้เฟรน)

เฟรน       พูดว่า      “เขาไม่ได้ทำอะไรผิด”  ทำไม(...ซันชักปืนอีกกระบอกมาจ่อที่หัวเฟรน...)ต้องฆ่าเขา
ซัน           พูดว่า      “เมื่อฉันสั่ง!...แกต้องทำ!” (เฟรนสีหน้ากลัวๆ แต่ก็พยักหน้าตกลง)
               
เฟรนค่อยๆเดินเข้าไปพร้อมกับปืนในมือ (ตัวสั่นๆ) และเดินไปหยุดตรงหน้าเป้าหมาย แล้วพูดขึ้นว่า...“ผมขอโทษ”
แล้วยิงไปที่ชายคนนั้น ตายคาเก้าอี้    (จบฉากอดีต)


                ฉากตัดมาที่นัทกำลังหลับตาลง (Takeที่นัทหลับตาลงครั้งแรก) ที่ทุกอย่างมืด!  แล้วใส่เป็นเสียงเฟรนพูดในใจ
“ทุกวันนี้ฉันทำเพื่ออะไร  ภาระกิจของฉันมันจบไปนานแล้ว...”       
            ฉากตัดมาที่เฟรน(ในลักษณะถ่ายย้อนมือที่ถือปืนอยู่)  แล้วก็มีเสียง...ปัง!!
เมื่อสิ้นเสียงปืน นัยตาเฟรนเริ่มเบิกกว้าง(หมายถึงแสดงอาการตกใจ)  “นัทโดนยิง” แต่เป็นฝีมือพาร์ทที่ซุ่มอยู่บนดาดฟ้าตึก6
เฟรนจึงช่วยนัทมาพิงไว้กับผนัง

นัท           พูดว่า      “ชะตาชีวิตเป็นของนาย  อย่าให้ใครมาบงการ”  (นัทตาย เลือดเต็มปาก และตายตาไม่หลับ)
                                เฟรนจึงเอามือลูบปิดตานัทลง.  เฟรนสายตาที่มุ่งมั่น พร้อมที่จะปะทะกับพาร์ทบนดาดฟ้าของตึก ซึ่งพาร์ทก็ยืนรออยู่ข้างบนนั้น

                ฉากตัดมาที่บนดาดฟ้าของตึก  เฟรนเปิดประตูเข้ามา สอดส่ายสายตาหาพาร์ทพร้อมกับปืนคู่ใจ  แต่ดูท่าทางพาร์ทจะเก่งกว่า เพราะพาร์ทไวมาก และซ่อนตัวได้อย่างรวดเร็ว ไร้ร่องรอย  และพาร์ทก็ปรากฏตัวอยู่ทางด้านหลังเฟรน
(เป็นเงาเบลอๆ แล้วค่อยๆชัด)  แล้ว

พาร์ท      พูดว่า      “อ่อนหัดหวะ...กูคิดว่ามึงจะเก่งกว่านี้ซะอีก”
                                “มึงทำให้เจ้านายต้องผิดหวัง...หมดเวลาของมึงแล้ว”

เฟรนหลอกซ้าย แต่วิ่งขวาหลบ แล้วหายไปเลย  พาร์ทเห็นเงาอยู่ไวๆ ก็ยิงไปทั่วสัก2-3นัด  แล้วก็มาสู้กันด้วยมือเปล่า
ซึ่งสะบักสะบอมกันทั้งสองฝ่าย  และท้ายสุดแล้วต่างคนก็ต่างกระโจนขว้าปืนได้ทั้งคู่ และสุดท้ายก็ยิงใส่กัน  ร่วงลงไปกองกับพื้นทั้งสองคน (ภาพสุดท้ายของเฟรนที่โดนยิง คือกล้อง slow) และในขณะนั้นก็เป็นเสียงเฟรนพูดในใจว่า...
“วันนี้ผมได้รู้แล้วว่า  หน้าที่ กับความถูกต้อง สิ่งไหนสำคัญที่สุด...เพราะหน้าที่ทำให้ผมเป็นคนเลว แต่วันนี้...ความถูกต้อง
ทำให้ผมเป็นคนดี”...แล้วคุณหละอยากเป็นแบบไหน.

(เพลงขึ้น)..ตัวหนังสือตาม...(กล้อง – zoom out  มุมสูง เลนส์กว้าง)...
                ฉากตัดมาที่เฟรน (หลังจากที่ตัวหนังสือขึ้นหมดแล้ว) ถ่ายให้เห็นเฟรนขยับนิ้วได้  แล้วจบทันที.

The end 1


 เขียนโดย SunnYFMmax
 หนังมีทั้งหมด 3 ภาค นะคร๊าบบ


- จดหมาย

นี่เป็นหลักฐานว่าครั้งนึง ผมเคยเขียนจดหมายให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง
แต่น่าเสียดาย!!!  เขาไม่เคยได้อ่านจดหมายฉบับนี้เลย (ถ้าอ่านคงตาลายน่าดู)
เห้อ!!! มันเป็นความอัปยศของผมจิงๆเร๊ยยยย!! เวรกำ


- วิญญาณแม่บ้าน

ต้องขอเกริ่นไว้ก่อนเลยนะคับว่า บทหนังชิ้นนี้ผมได้แรงบันดาลใจมาจากการฝึกงานในวันแรก
ซึ่งผมไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่มีงานอะไรตกถึงมือ (ภาษาชาวบ้าน เรียก ว่างงาน)
ผมก็เลยเก็บบรรยากาศภายในบริษัท บวกกับความเงียบเหงาในจิตใจ และใส่จินตนาการเข้าไปอีกนิด
เพื่อสร้างสีสันให้กับบทหนังเรื่องนี้


Title: วิญญาณแม่บ้าน
Time: 10 - 15 minutes

           นักศึกษาฝึกงาน ณ บริษัทแห่งหนึ่งเคยเล่าประสบการณ์ให้ผมฟังว่า ที่ๆเขาฝึกอยู่นั้นในช่วงเวลาปกติก็คือบริษัทธรรมดาทั่วๆไป แต่ตกเที่ยงทีไรความวังเวงจะเริ่มขยายความน่ากลัวเพิ่มมากขึ้น มากขึ้น  จนทำให้เป็นเรื่องเล่าปากต่อปากมาว่า...
เช้าวันจันทร์ผมเข้าที่ทำงานเป็นวันแรก ผมรู้สึกตื่นเต้นมากและไม่รู้จะทำตัวอย่างไรเมื่ออยู่ที่ทำงาน  ผมเข้างานตอนเก้าโมงเช้า ผู้คนยังไม่มากเท่าไหร่นัก เพราะโดยปกติจะเข้างานกันสิบโมงเช้าซะส่วนใหญ่ ดังนั้นความเงียบตอนเก้าโมงเช้าจึงเป็นเรื่องปกติ ผมนั่งทำงานไปได้สักพักผู้คนก็เริ่มเข้างานกันมากขึ้น เสียงจากเดิมที่เงียบสนิทแปรเปลี่ยนเป็นพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน บ้างก็นั่งทำงาน  บ้างก็นั่งฟังเพลง ซึ่งดูมีความสุขดี ในระยะเวลาสามชั่วโมงก่อนเที่ยงผมได้เจอกับพี่ๆที่ทำงานหลายคน ทุกคนเฮฮาสนุกสนาน ร่วมพูดคุยกับผมก่อนที่จะแยกย้ายไปทำงานของแต่ละคน  เวลาล่วงมาจนเกือบเที่ยง ต่างคนก็ต่างออกไปกินข้าว ชีวิตตอนเที่ยงในลิฟท์เป็นอะไรที่แออัดมาก เพราะแต่ละคนจะแย่งเพื่อไปจองที่ ณ ร้านอาหารประจำของตัวเอง แต่ผมเป็นพวกที่ค่อยเป็นค่อยไปจึงอดกินข้าวเพราะที่นั่งในร้านเต็มหมด สิ่งที่ผมทำได้ก็เพียงเข้าเซเว่นซื้อนมขนมปังกินเท่านั้น  ผมอยากบอกว่าตอนเที่ยงวันเป็นอะไรที่ร้อนมาก ผมจึงคิดว่ากลับออฟฟิตน่าจะดีกว่า
ซึ่งในขณะที่ผมเดินเข้าตัวอาคาร ผมรู้สึกถึงความวังเวงได้ เพราะผู้คนหายไปหมด ผมเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานได้สักพัก ก็เริ่มรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ ในขณะที่ผมย่างก้าวออกจากห้อง เศษกระดาษหล่นเต็มพื้นไปหมด ผมเริ่มรู้สึกแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ยิ่งเดินเศษกระดาษก็ยิ่งเยอะขึ้นเยอะขึ้นจนผมไม่แน่ใจว่านี่มันเกิดอะไรกันแน่ ความแปลกใจยังไม่ทันหาย ผมก็ต้องมาหยุดชะงักที่หน้าห้องน้ำ เพราะเบื้องหน้าผมนั้นสภาพเก่ามากใกล้พัง ซึ่งผิดจากเมื่อเช้าที่ยังดูใหม่อยู่ ผมเปิดประตูเข้าห้องน้ำด้วยความที่ปวดมากจึงไม่ทันได้สังเกตสิ่งรอบข้าง ในขนะที่ผมยืนฉี่อยู่ในห้อง ผมก็รู้สึกเหมือนมีน้ำหยดลงที่
หัวผมจนมากพอที่จะไหลลงมาที่หน้าผม ผมจึงเงยหน้ามองไปที่เพดานห้องน้ำและต้องไม่เชื่อกับสายตาตัวเอง เพราะภาพที่ผมเห็นนั้นคือร่างผู้หญิงวัยประมาณยี่สิบเจ็ดผูกคอตาย ผมตกใจมากจึงรีบออกจากห้องนั้นทันที แต่ร่างนั้นก็ยังไม่วายที่จะหันมาจ้องหน้าผม มันทำให้ผมกลัวมากยิ่งขึ้นเพราะเกิดมาในชีวิตยังไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ผมถอยหลังไปติดผนังห้องน้ำ ตาก็ยังค้างอยู่กับร่างไร้วิญญาณ และทันใดนั้นร่างของเธอก็ตกลงมา มันยิ่งทำให้ผมกลัวหนักขึ้นไปอีก
ผมกลัวจนต้องทรุดตัวลงที่มุมห้อง ใช้มือปิดตา ปากร้องลั่น ตัวสั่น กลัวไปหมด และทันใดนั่น ก็มีเสียงเรียกผม “น้อง น้อง”
ผมเงยหน้ามองยิ่งทำให้ผมยิ่งตกใจจนแทบจะบ้าตายเพราะเสียงที่เรียกผมคือร่างผู้หญิงคนนั้นนั่นเอง ผมก้มหน้าก้มตาร้องลั้น และทันใดนั้นผมรู้สึกเหมือนมีมือมาจับที่แขนผม แล้วเรียก “น้อง น้อง” เป็นอะไร ผมจึงเงยหน้าขึ้นปรากฏว่าเป็นพี่ที่ทำงานด้วยกัน ผมจึงบอกพี่ไปว่าผมเจอผีพร้อมกับชี้นิ้วไปทางที่ห้องน้ำห้องนั้น ก็ไม่พบอะไรนอกจากความว่างเปล่า
พี่จึงหัวเราะพร้อมกับเดินไปล้างมือและบอกว่าผมตาฝาดแล้วหละ ดังนั้นผมจึงค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับความอุ่นใจที่มีพี่อยู่ด้วยซึ่งผมคิดว่ามันจบแล้ว แต่มันยังไม่จบก็เพราะไฟที่เปิดอยู่กลับมืดลงอย่างรวดเร็ว ผมรีบควานหาสวิทซ์ไฟตรงประตูทางเข้าพร้อมกับรีบเปิดมันขึ้น และสิ่งที่ผมเจอนั้นก็คือร่างของผู้หญิงคนนั้นพุ่งเข้าหาผมอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ทันตั้งตัว
และทุกอย่างก็มืดสนิท.  จบ


กล้อง – เปิดเรื่องที่ห้องพักของตัวเอง (ถ่ายกล้องต่ำระดับสายตา) ไม่เห็นหน้าตา (ลึกลับ)
ตัวละคร – แต่งตัวเตรียมเข้าที่ทำงาน แล้วออกจากห้องไป (เสียงพากษ์เล่าเรื่องราว)
กล้อง – เก็บภาพความวุ่นวาย (รถติด คนเดินแออัด ความเบียดเสียด)

[ [  เนื้อเรื่องทั้งหมดอยู่ภายใต้ลิขสิทธิ์ของ SunnYFMmax  ] ]

- แก๊ง "โฆษณา"

เมื่อตอนปี 1 หรือ ปี 2 นี่แหละคับ (จำไม่ได้) 555+
เราก็รวมกลุ่มกันทำโฆษณา 2 ตัวนี้ขึ้นมา
เพื่อนำไปเข้าแข่งขันในงาน "เถ้าแก่น้อย"
ณ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ เพราะภายในงานจะมีการแข่งขันเชิงธุรกิจ
เช่น บางกลุ่มเปิดร้านขายของทอด บ้างก็ขายขนม บ้างก็เปิดร้านถ่ายรูป

ดังนั้น ในฐานะที่เราเรียนมาทาง "สาขาการโฆษณา" เราก็ควรทำในสิ่งที่เรียนดู
นี่แหละคับ มันก็เลยออกมาประมาณนี้คับ

สินค้า 2 ตัว นั่นคือ มาม่า กับ เครื่องดื่มเกลือแร่

Story Board


ผลงาน


- VDO Wedding

เรื่องมีอยู่ว่า.....
ลูกค้าจ้างเราไปถ่ายรูปคับผม เพราะงานนี้มีคนรับถ่าย VDO อยู่ในงานแล้ว
ดังนั้นผมก็เลย เอาว่ะ!! ลองของซะหน่อย ฮ่าๆๆๆ
ตัวนี้เป็นงาน VDO ทำให้ลูกค้าฟรีๆ
คือเรื่องของเรื่องก็คือ ในส่วนตัวผมนะคิดว่าการถ่าย VDO ทั้งงานแล้วมานั่งเปิดดูทั้งหมด
มันคงจะไม่ไหวหรอก(มั๊ง) คิดดูดิ ถ่ายไป 2-3 ชั่วโมง เป็นผม ผมดูครั้งเดียวพอ (ยาวเกิ๊น!!)
ผมเลยทำให้มันเหลือแค่ 7 นาทีพอ (งานจริงๆของผมคือถ่ายรูป (เขาจ้างมาถ่ายรูป) )
ก็เลยถือซะว่า นี่เป็นของแถมจากผมล่ะกันนะ ผมตั้งใจทำให้เลยนะ ยังไงก็ฝากผลงานผมไว้ด้วยนะคับ
ขอบคุณคร๊าบบบบ!!!!


VDO Present



ปก DVD Box


- หัดร้อง "ลูกทุ่ง"

พอดีว่าร้องเพลงไทยสากลมาเยอะแล้ว
เลยอยากลองร้อง"เพลงลูกทุ่ง"ดูบ้างเผื่อว่า!!!
จะมีแม่ยกกับเขาบ้าง ( ฮ่าๆๆๆ )





- ขลุ่ย

นึกว่าตัวเองเป็นพระเอก "มนต์รักลูกทุ่ง"
เลยหยิบขลุ่ยมาเป่าซะ ฮ่าๆๆๆ ไหนๆก็มาแล้ว
จัดไปสักเพลง ที่มีชื่อว่า "ลาวดวงเดือน"

- พากย์เสียง

ในเช้าวันที่อากาศดี ก็เลยหยิบกล้อง VDO
มาถ่ายซะเลย...อืม!!! มันเป็นความฝันเล็กๆ
ของผมนะ ที่อยากจะได้ลองพากย์เสียงการ์ตูนดูบ้าง
ฮ่าๆๆๆๆ!!!!!.....และวันนี้ก็ได้ลองทำตามฝันดู
ยังไงฝากคอมเม้นท์ผมด้วยนะ


วันอังคารที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2553

- ออกแบบ

 งานออกแบบต่างๆที่เคยทำตอนเรียนในมหา'ลัย



Poster งาน4ชั้นปี สาขาโฆษณา

ปกรายงาน



Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU

Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU


Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU

Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU


Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU

Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU

Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU


Poster งานเถ้าแก่น้อย DPU

Poster หนังสงคราม (ส่งอาจารย์)

ปกนิยายแฟนตาซี

Poster Diamond by SunnYFMmax
งาน สศค 50ปี
งาน สศค 50ปี

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More